آنتراسین ، محلول اکسید – سیلیکا را به عنوان حسگر نوری برای تشخیص انتخابی یون‌های Cu2+ و I- اصلاح کرد و تغییر داد

در این مقاله ، سنتز یک حسگر فلوئورسانس انتخابی و حساس جدید ، مبتنی بر N1 ، N1- ثابت (آنتراسن -۹ ، ۱۰-دی لیبیس (متیلن) بیس (۲-آمینوتیل) اتان -۱ ، ۲-دیامین) محلول اکسید – سیلیکا – GO) –سیلیکا -ABED) گزارش شده است. لیگاند بوسیله واکنش بین ۹ و ۱۰ بیس – (‏کلرومتیل)‏- آنتراسن با تریسموس (‏۲ – آمینو اتیل) ‏آمین سنتز شد. پیوند سیلیکا با نانو ذرات، مساحت سطح را افزایش داده و میزان پراکندگی را افزایش می دهد. مواد سنتز شده با طیف‌سنجی FT – IR، آنالیز جذب – واجذب N2، FE – SEM و طیف‌سنجی رامان مشخص شدند. ویژگی فلوئورسانس GO – سیلیکا – ABED با افزودن یون‌های مختلف شامل Na +، Mn2+، Mg2+ ، Cd2+ ، Fe2+ ، Ca2+ ، Cu2+، NO3-، PO3-4، Cl-، Br-، CH3COO- و I- مورد مطالعه قرار گرفت. GO – سیلیکا – ABED با متوقف ساختن نشر فلوئورسانس در طول‌موج ۵۲۱ نانومتر، یک پاسخ انتخابی به یون‌هایCu2+ و I- را نشان داده‌است. دامنه غلظت خطی برای یون‌های Cu2+ و I- به ترتیب ۱.۸، ۷.۲- نانو متر محاسبه شد. همچنین حد تشخیص برای یون‌های Cu2+ و I- به ترتیب برابر با ۱.۴ * ۱۰۷ و ۶.۶ * ۱۰۷ به دست آمد. در شرایط بهینه، عملکرد به وسیله

In this paper, synthesis of a new, selective and sensitive fluorescence sensor based on immobilised N1, N1-(anthracene-9, 10-diylbis(methylene) bis (2-aminoethyl) ethane-1, 2-diamine) on graphene oxide-silica (GO-silica-ABED) is reported. The ligand was synthesised by the reaction between 9, 10–Bis-(chloromethyl)-anthracene with tris (2-amino ethyl) amine. The grafting of silica onto GO nanosheets increased the surface area and enhanced the dispersion. The synthesised materials were characterised by FT-IR spectroscopy, N2 adsorption-desorption analysis, FE-SEM, and Raman spectroscopy. The fluorescence feature of GO-silica-ABED was studied by addition of different ions including Na+, Mn2+, Mg2+, Cd2+, Fe2+, Ca2+, Cu2+, NO3−, PO43−, Cl−, Br−, CH3COO− and I−. GO-silica-ABED has shown a selective response to Cu2+ and I− ions by quenching the fluorescence emission at 521 nm wavelength. The linear concentration range was calculated as 1.8–۷.۲ nM for both Cu2+ and I− ions. Also, the limit of