چکیده
تصمیم گیرندگان به دنبال کسب مشورت از دیگران به منظور تصمیم گیری های دقیق تر، توجیه این تصمیمات، و تسهیم مسئولیت هستند. تکنیک نظرسنجی دلفی به عنوان یک پشتیبان تصمیم و ابزار پیش بینی، مقبولیت گسترده ای پیدا کرده است. تحقیقات اخیر، ترکیب پانل های دلفی و اینکه کدام یک از اعضای پانل های داخلی یا خارجی شرکت، باید برای پیش بینی استراتژیک مورد مشورت قرار گیرند را مورد بحث قرار داده اند. ما به این بحث کمک می کنیم از طریق ارزیابی اینکه، کدام یک از مطالعات مربوط به شرکت کنندگان داخلی و خارجی دلفی، به نتایج متفاوت منجر می شوند و چگونه این تفاوت های مربوط به نتایج، می توانند توسط تصمیم گیرندگان استفاده شوند. ما تفاوت هایی را در نظر می گیریم که ممکن است نه تنها به سمت داده های کمی دلفی، بلکه به سمت داده های کیفی نیز چسبنده باشند. نتایج پژوهش ما نشان می دهند که چندین تفاوت معنی دار بین ارزیابی های دو پانل وجود دارد که به شیوه های مشورتی مختلف برای اهداف استراتژیک متفاوت، منجر می شوند.
Abstract
Decision makers seek advice from others in order to make more accurate decisions, justify these decisions, and share responsibility. The Delphi survey technique finds broad acceptance as a decision support and forecasting tool. Recent research has discussed the composition of Delphi panels and whether company internal or external panelists should be consulted for strategic foresight. We make a contribution to this discussion by investigating whether internal and external participants of Delphi studies lead to differing results and how the differences can be utilized by decision makers. We consider differences that might be inherent not only to quantitative but also to qualitative Delphi data. Results of our research reveal that there are several significant differences between the two panels’ evaluations, which lead to varying consultation practices for different strategic purposes.