ارزیابی عملکرد نمونه کارها در یک چارچوب میانگین – واریانس – چیرگی

به گفته Tobin (۱۹۵۸)، Hanoch و لوی (۱۹۶۹)، Arditti و لوی (۱۹۷۵)، مشکل نظری با تئوری میانگین – واریانس توسط (Markowitz (۱۹۵۲ این است که مطابق با اصول کلی نظریه Neumann – Morgenstern انتخاب نشده است مگر اینکه فرآیندهای دارایی توزیع احتمال نرمال داشته باشند یا تابع مطلوبیت ترجیحات سرمایه‌گذار درجه‌دوم است. مطالعات بسیاری (Lau و همکاران، ۱۹۹۰؛ Turner و Weigel، ۱۹۹۲؛ Campbell و Hentschel، ۱۹۹۲)نشان می‌دهند که بازده‌ نمونه کارها به طور کلی توزیع نشده اند. اکثر اقدامات عملکردی موجود ، مانند Treynor) 1965) ، شارپ (۱۹۶۶ ، ۱۹۹۴) و جنسن (۱۹۶۸) ، براساس مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه (CAPM) است که مجدداً براساس نظریه میانگین – واریانس انجام می شود. در نتیجه ، آنها ذاتا مشکل نظری مذکور را دارند.هدف این مقاله باز کردن یک پارادایم جدید در ارزیابی عملکرد نمونه کارها است که مبتنی بر چارچوب میانگین – واریانس – چیرگی است و بنابراین می‌تواند بر مشکلات عملکرد مبتنی بر CAPM موجود غلبه کند. در چارچوب میانگین واریانس ، تجزیه و تحلیل بهره وری به طور سنتی توسط یک نمایش بصری انجام می شود: چندین نقطه از مرز کار

Astronomical amounts of money are being invested in financial markets. Consequently the evaluation of portfolio performance has created a great deal of interest among practitioners as well as academic researchers. The literature suggests that portfolio efficiency based on mean–variance–skewness is more desirable than the one based on mean–variance. However, there are no well-established procedures to measure efficiency in this framework, mainly due to the computational difficulties. The aim of this paper is to develop a portfolio performance measure based on mean–variance–skewness framework by utilizing a non-parametric efficiency analysis tool, namely ‘Data Envelopment Analysis’.