ارزیابی کمی روش¬های عمل ¬آوری برای عرشه های بتنی پل ها

این مقاله مقایسه ای کمی را از چگونگی اثرگذاری روش های مختلف عمل ¬آوری روی سرعت خشک شدن، و نفوذ آب آهک و کلرید به بتن انجام می دهد. کار آزمایشگاهی به منظور بررسی ترکیب بتن عرشه پلی مورد استفاده قرار گرفته است که توسط دو روش مختلف عمل آوری شده است، یعنی عمل آوری مرطوب در طول های متفاوت، و پس از آن بدون عمل آوری. نتایج حاکی از آن است که روش های عمل آوری مرطوب، به شکل موثرتری از ورود مواد شیمیایی خارجی جلوگیری می کنند. عمل آوری حتی برای یک روز، منجر به بهبود قابل توجهی نسبت به هم ترکیب عمل آوری و هم بدون عمل آوری شد. به منظور تایید یافته ها در این زمینه، ۸ عرشه پل مورد بررسی قرار گرفتند که به وسیله ترکیب عمل آوری شده و یا به صورت مرطوب عمل آوری شده بودند. تحقیقات میدانی نتایج آزمایشات آزمایشگاه را تایید کرده و روی اهمیت عمل آوری مرطوب برای دوام طولانی مدت بتن تاکید می کند. این مقاله اطلاعات کمی مهمی را فراهم می کند که می توانند به منظور مقایسه این روش ها مورد استفاده قرار گرفته و به تصمیم گیری در رابطه با انتخاب روش های عمل آوری متفاوت و تاثیر آن بر عمر بتن کمک کنند.

This paper gives a quantitative comparison of how different curing methods impact the rate of drying and subsequent penetration of lime water and chloride penetration of concrete. Laboratory work is used to investigate a bridge deck concrete mixture cured by two different curing compounds, wet curing of different lengths, and then no curing. The results confirm that wet curing methods reduce the ingress of external chemicals more effectively. The wet curing for even one day provided significant improvement over both curing compounds and no curing. To confirm the findings in the field eight bridge decks were investigated that were cured with a curing compound and wet curing. The field investigation confirms the findings of the laboratory testing and emphasizes the importance of wet curing for long term durability of concrete. This paper provides important quantitative data that can be used to compare these methods and help with making decisions about different curing practices and the i