اصلاح اهداف آموزش معماری

آموزش معماری همچنان برای ایجاد پیشرفت و توسعه اجتماعی بسیار مهم است، باوجوداینکه هنوز با چالش‌های مهمی مواجه است. جدا از تغییرات دوره‌ای در اصطلاحات تکاملی و تاریخی، کار آیی آموزش، زیر سؤال است. چه میزان خوب ما دانشجویان را برای یک آینده دشوار در عمل آماده می‌کنیم؟ این مقاله بر روی «شانس‌های بزرگ» که از طریق مسائل مختلف در این زمینه مطرح‌شده است، برای تعریف مجدد هسته‌ی آموزش برای فارغ‌التحصیلان آینده ما، تمرکز می‌کند. در این زمینه، لازم است که در حقیقت‌های بحرانی جاری با «بازاندیشی و باز طراحی روابط آموزشی و یادگیری» (Garrison & Kanuka، ۲۰۰۴، ص ۹۹) تطبیق پیا کنیم. ما بر این باوریم که آموزش باید یک حرکت مهم را با بررسی آنچه واقعاً هدف مطالعات ما است، با ایجاد یک رویکرد جدید برای مقابله با اختلافات داخل و خارج از محیط ساخته‌شده، اتخاذ کنیم. هدف این مقاله کاوش آموزشی است که مشارکت فعال دانشجویان را با یادگیری مبتنی بر تمرین در استودیوی طراحی جذب می‌کند، از روش‌ها و ابزارهای جدید استفاده می‌کند و فراتر از انواع تولید علمی متداول، پرورش می‌دهد. هدف این است دانشجویان را تشویق کنید تا فرصت‌ها

Architectural Education remains crucial to establish progress and social development despite the fact that it continues to face important challenges. Detached from the epochal change in evolutionary and historic terms, the efficiency of pedagogy is under question. How well do we prepare students for a very difficult future in practice? This paper focuses on the ‘great chances’ given by various issues in the field to redefine the core of education for our future graduates. In this context, it is required to adapt within the current critical realities by “rethinking and redesigning the teaching and learning relationship” (Garrison Kanuka, 2004, p. 99). We believe that teaching should grasp a critical momentum, by examining what really is the object of our studies, by generating a new approach to dealing with discords within and beyond the built environment. The aim of this paper is to explore teaching that engages students’ active participation through practiced-based learning in the de