انعطاف‌پذیری توسعه منابع انسانی (HRD): یک عامل موفقیت جدید بهبود سازمانی؟

تغییر مناظر تجاری و اقتصادی باعث می‌شود که سازمان‌ها برای اطمینان از بقای کسب‌وکار و رشد، انعطاف‌پذیر شوند. با این حال، در بسیاری از موارد، دنیای کسب‌وکار سریع‌تر از سازمان‌ها که انعطاف‌پذیر می‌شوند، آشفته می شوند. تحقیقات مربوطه، روش‌هایی را نشان می‌دهد که از طریق آن‌ها سازمان‌ها می‌توانند به رویدادهای پیش‌بینی‌نشده واکنش نشان دهند، که عمدتا از طریق پیشنهاد دادن آن است که تاب آوری فردی و گروهی می‌تواند منجر به اتفاقی سازمان یافته شود. با این حال , تحقیقات بر روی این که چگونه انعطاف‌پذیری توسعه منابع انسانی ( HRD) می‌تواند ساخته شود , نوپا بوده و در نتیجه به انعطاف‌پذیری سازمانی نیز کمک می‌کند . در درون عدم قطعیت و پیچیدگی کسب‌وکار امروزی , انعطاف‌پذیری توسعه منابع انسانی در راستای استراتژی‌های تکوینی سازمان‌ها قرار می‌گیرد . بنابراین , هدف این مقاله , تنظیم مبانی واژه ( بهبود توسعه منابع انسانی ) به منظور آغاز گفتگو حول توانایی خود برای ایجاد سهم اساسی در عملکرد سازمانی , و در نتیجه به عنوان یک عنصر موفقیت جدید در انعطاف‌پذیری سازمانی دیده می‌شود .

Endlessly changing business and economic landscapes urge organizations to become resilient to ensure business survival and growth. Yet, in many cases, business world is becoming turbulent faster than organizations are becoming resilient. Relevant research indicates the ways through which organizations could respond to unforeseen events, mainly through suggesting that individual and group resilience could lead to an organizational one. However, research is nascent on how particularly human resource development (HRD) resilience could be built, and thus to contribute to organizational resilience as well. Within today’s business uncertainty and complexity, HRD resilience comes in line with the developmental strategies of organizations. Therefore, the purpose of this perspective article is to set the foundations of the term (HRD resilience) in order to initiate a dialogue around its ability to make a substantial contribution to organizational practice, and thus to be seen as a new ‘success