چکیده
زمینه تحقیق
همراهی اضطراب با اختلال افسردگی شدید، مسئله ای رایج است و درمان آن نسبت به اختلال افسردگی شدید مشکل تر است. این تحقیق اثربخشی، بی خطر بودن و پذیرش ورتکسیتین در بیماران مبتلا به MDD با سطح بالایی از اضطراب بررسی می کند (معیار ما مقیاس رتبه بندی اضطراب همیلتون، با نمره کل بیشتر از ۲۰ می باشد).
روش
اثربخشی ورتکسیتین با استفاده از مجموع گروه ها و به طور جداگانه برای هر گروه اندازه گیری شد. گروه اول شامل ۱۰ نفر فرد بزرگسال (۱۸ تا ۷۵ ساله)، که به طور تصادفی انتخاب شده اند، و در شرایط تحت کنترل دارونمایی، مصرف آزمایشی ۶ تا ۸ هفته ورتکسیتین ۵ تا ۲۰ میلی گرم در روز گروه دوم و افراد بالای ۶۵ سال می باشد. ابزار اندازه گیری شامل اختلاف میانگین از تغییرات دارونمایی (چاز نقطه اصلی تا نقطه پایانی در مقیاس درجه بندی افسردگی مونتگمری-آزبرگ، و خرده مقیاس های HAM-A و HAM-A می باشد. ایمنی و قابلیت تحمل (پذیرش) با عوارض جانبی درمان اورژانسی ارزیابی می شود.
نتایج
کل ۱۴۹۷ نفری که با ورتکسیتین درمان شدند و ۸۶۰ نفر از از بیماران درمان شده با دارو نما معیار پایه HAM-A≥۲۰. را دارند. اختلاف قابل توجهی در دارو نما در MADRS (ورتکسیتین ۵ میلی گرم در روز، n=۴۱۵, Δ−۲.۶۸, P=۰.۰۰۵; ۱۰ mg/day, n=۳۷۳, Δ−۳.۵۹, P<0.001; 20 mg/day, n=۲۰۷, Δ−۴.۳۰, P=۰.۰۰۵) و HAM-A total (۵ mg/day, n=۴۱۹, Δ−۱.۶۴, P=۰.۰۲۲; ۱۰ mg/day, n=۳۷۳, Δ−۲.۰۴, P=۰.۰۰۳; ۲۰ mg/day, n=۲۰۷, Δ−۲.۱۹, P=۰.۰۲۷) وجود دارد. بهبود قابل توجهی در مقابل دارونمایی روی خرده مقیاس روانی HAM-A برای همه دوزها می باشد. معمول ترین عوارض جانبی درمان های اورژانسی)≥۵.۰% ( تهوع، سردرد، خشکی دهان، اسهال، نازوفارنژیت، یبوست، و استفراغ بود. بروز عوارض جدی TEAEs، ۳/۱ % مربوط به دارونمایی و ≤۳/۱ % مربوط به ورتکسیستین در تمام مقدار دوزها بود.
محدویات
ناهماهنگی در مطالعه، این تحلیل را محدود می کند. بیماران با معیار پایه HAM-A≥۲۰ به طور مستقیم با بیماران HAM-A<20 یا با کل جمعیت MDD مقایسه نمی شود.
نتایج
ورتکسیستین در کاهش افسردگی و علائم اضطراب در بیماران مبتلا به MDD و سطح اضطراب شدید، موثر است.
Abstract
Background
Coexisting anxiety is common in major depressive disorder (MDD) and more difficult to treat than depression without anxiety. This analysis assessed the efficacy, safety, and tolerability of vortioxetine in MDD patients with high levels of anxiety (baseline Hamilton Anxiety Rating Scale [HAM-A] total score ≥۲۰).
Methods
Efficacy was assessed using an aggregated, study-level meta-analysis of 10 randomized, placebo-controlled, 6/8-week trials of vortioxetine 5–۲۰ mg/day in adults (18–۷۵ years), with a study in elderly patients (≥۶۵ years) analyzed separately. Outcome measures included mean differences from placebo in change from baseline to endpoint (Δ) in the Montgomery-Åsberg Depression Rating Scale (MADRS), HAM-A total, and HAM-A subscales. Safety and tolerability were assessed by treatment-emergent adverse events (TEAEs).
Results
A total of 1497 (48.6%) vortioxetine-treated and 860 (49.1%) placebo-treated patients had baseline HAM-A≥۲۰. There were significant differences from placebo in MADRS (vortioxetine 5 mg/day, n=۴۱۵, Δ−۲.۶۸, P=۰.۰۰۵; ۱۰ mg/day, n=۳۷۳, Δ−۳.۵۹, P<0.001; 20 mg/day, n=۲۰۷, Δ−۴.۳۰, P=۰.۰۰۵) and HAM-A total (5 mg/day, n=۴۱۹, Δ−۱.۶۴, P=۰.۰۲۲; ۱۰ mg/day, n=۳۷۳, Δ−۲.۰۴, P=۰.۰۰۳; ۲۰ mg/day, n=۲۰۷, Δ−۲.۱۹, P=۰.۰۲۷). There were significantly greater improvements versus placebo on the HAM-A psychic subscale for all doses. The most common TEAEs (≥۵.۰%) were nausea, headache, dizziness, dry mouth, diarrhea, nasopharyngitis, constipation, and vomiting. Incidence of serious TEAEs was 1.3% (placebo) and ≤۱.۳% (vortioxetine, across doses).
Limitations
Study heterogeneity limits this analysis. Patients with baseline HAM-A≥۲۰ were not directly compared to baseline HAM-A<20 or total MDD population.
Conclusions
Vortioxetine was efficacious in reducing depressive and anxiety symptoms in patients with MDD and high levels of anxiety.
محصولات مشابه
(No Ratings Yet)