برنامه‌ریزی پیش از جراحی برای رزکسیون تومور

از زمان پیدایش تصویر برداری تشدید مغناطیسی کارکردی (fMRI)- یک ابزار غیر تهاجمی قادر به تصویر سازی عملکرد مغز- یعنی ۱۵ سال پیش از اکنون، برنامه‌های کاربردی بالینی بسیاری پدید آمده‌اند. اف‌ام‌آر‌آی جفت عصبی عروقی بین فعالیت الکتریکی عصبی و فیزیولوژی عروق مغزی را دنبال می‌کند، و منجر به سه اثر می‌شود که می‌تواند به سیگنال اف‌ام‌آر‌آی کمک کند: افزایش در سرعت جریان خون، حجم خون و در سطح اکسیژن خون. تاثیر آخری، از لحاظ فنی، اف‌ام‌آر‌آی وابسته به میزان اکسیژن خون (BOLD) نام دارد. یکی از کاربردهای بالینی اصلی، اف‌ام‌آر‌آی پیش از جراحی در بیماران مبتلا به نا‌هنجاری‌های مغزی است. اهداف اف‌ام‌آر‌آی قبل از جراحی سه‌گانه است: ۱) ارزیابی خطر نقص عصبی در پی یک روش جراحی، ۲) انتخاب بیماران برای نگاشت حین عمل تهاجمی و ۳) هدایت خود روند عمل جراحی. این موارد در اینجا مورد بررسی قرار گرفته‌اند. متاسفانه، آزمایشات تصادفی یا مطالعات نتایج که بطور قطعی نشان دهنده‌ی مزایای نتیجه‌ی نهایی بیماری باشند، که پیش از جراحی مورد اف‌ام‌آر‌آی قرار گرفته است، هنوز عملی نشده‌اند. بنابراین، اف‌ام‌آر‌آی هنوز به وضعیت پذیرش

Since the birth of functional magnetic resonance imaging (fMRI)—a noninvasive tool able to visualize brain function—now 15 years ago, several clinical applications have emerged. fMRI follows from the neurovascular coupling between neuronal electrical activity and cerebrovascular physiology that leads to three effects that can contribute to the fMRI signal: an increase in the blood flow velocity, in the blood volume and in the blood oxygenation level. The latter effect, gave the technique the name blood oxygenation level dependent (BOLD) fMRI. One of the major clinical uses is presurgical fMRI in patients with brain abnormalities. The goals of presurgical fMRI are threefold: 1) assessing the risk of neurological deficit that follows a surgical procedure, 2) selecting patients for invasive intraoperative mapping, and 3) guiding of the surgical procedure itself. These are reviewed here. Unfortunately, randomized trials or outcome studies that definitively show benefits to the final outcom