تعیین سینتیک تخریب دو پوشش پودر گرما سخت پلی استر با استفاده از TGA و آنالیز رنگ

پایداری گرمایی و سینتیک تخریب گرمایی دو پوشش پودری گرم اسخت پلی استر مختلف مورد استفاده به عنوان روکش تزیینی در کاربردهای معماری فضای باز، یکی با دوام استاندارد و دیگری فوق العاده قابل استفاده ، مورد بررسی قرار گرفت. انرژی فعال‌سازی مراحل اصلی فرآیند تجزیه با استفاده از معادلات کیسینجر و اوزاوا بر روی داده‌های TGA تعیین شد، که با استفاده از یک ترموبالانس در نرخ‌های مختلف حرارت در اتمسفر ترکیبی اکسیژن و نیتروژن به دست آمد. نمونه با دوام دارای انرژی فعال‌سازی بالاتر از پوشش استاندارد با دوام است. هر دو نمونه پایداری بیشتری را نسبت به پلی استر‌های کربوکسیل با TGIC به عنوان عامل پیوند عرضی و رزین‌های اپوکسی با دیکاندی آمید (dicyandiamide) به عنوان عامل بازگردانده نشان دادند. نتایج با نتایج به‌دست‌آمده از آزمایش پیرسازی (Aging) انجام‌شده در یک کوره در سه دمای ایزوترمال مختلف مقایسه شدند. مقادیر انرژی فعال‌سازی از اندازه‌گیری‌های رنگی نمونه‌های پیر بدست آمد. داده‌های حاصل از رویکردهای مختلف به دقت قابل‌مقایسه بودند و تخمین انرژی فعال‌سازی فرآیندهای تجزیه از تغییرات کلی رنگی با خطایی کم‌تر ا

Highlights•Thermal stability of durable and superdurable powder coatings was investigated.•Activation energies were determined by applying Kissinger equation on TGA data.•Activation energy is about 25 kJ mol−۱ higher for the superdurable sample.•Comparable results were obtained from colorimetric experiments on aged samples.AbstractThermal stability and thermal degradation kinetics of two different polyester thermosetting powder coatings used as decorative finish in outdoor architectural applications, one standard durable and one superdurable, were investigated. The activation energies of the main stages of the degradation processes were determined by applying Kissinger’s and Ozawa’s equations on TGA data, which were obtained by using a thermobalance at different rates of heating in a mixed atmosphere of oxygen and nitrogen. The superdurable sample has an activation energy higher than that of the standard durable coating. Both the samples showed greater stability with respect to carboxy