تفاوت های فضایی در فقر ایالات متحده: آنسوی مادر شهری و غیر مادرشهری

از آنجا که فقر در نواحی روستایی و شهری ایالات متحده اغلب دارای دلایل، روابط و راه حل های متفاوتی می باشد، سیاست های ضد فقر موثر بستگی به درک کامل روستایی یا شهری بودن یک مکان خاص دارند. این مقاله چندین طرح طبقه بندی که به فراوانی مورد استفاده قرار گرفته اند و اندازه های متفاوت فقری را که در ایالات متحده نشان داده اند را مقایسه می کند. تمایز "مادر شهری، غیر مادر شهری" که معمولا مورد استفاده قرار می گیرد، تفاوت های اجتماعی اقتصادی مهم بین نواحی مادرشهری را نامفهوم ساخته و فهم ما از جغرافیای فقر را مبهم می کند. با توجه به تعداد و تمرکز مردم فقیری که در بخش های روستایی مختلط (mixed rural) و روستایی مناطق مادرشهری زندگی می کنند، محققان و قانون گذاران باید توجه خاصی به فرصت ها و محدودیت هایی که این افراد با آن رو به رو هستند داشته باشند. طبقه بندی متقاطع سیستم مادرشهری دفتر مدیریت و بودجه (OMB) همراه با یک طرح دقیق RUDC موثرترین راه برای نشان دادن پیچیدگی های جغرافیایی فقر در داخل حوزه های مادرشهری می باشد.

Because poverty in rural and urban areas of the US often has different causes, correlates
and solutions, effective anti-poverty policies depend on a thorough understanding of
the ruralness or urbanness of specific places. This paper compares several widely used
classification schemes and the varying magnitudes of poverty that they reveal in the US.
The commonly used ‘metropolitan/non-metropolitan’ distinction obscures important
socioeconomic differences among metropolitan areas, making our understanding of
the geography of poverty imprecise. Given the number and concentration of poor
people living in mixed-rural and rural counties in metropolitan regions, researchers
and policy-makers need to pay more nuanced attention to the opportunities and
constraints such individuals face. A cross-classification of the Office of Management
and Budget’s metro system with a nuanced RUDC scheme is the most effective for
revealing the geographical complexities of poverty within metropolitan