جداسازی موفقیت‌آمیز الیاف نانوسلولز از پوسته فوفل به روش شیمیایی – مکانیکی

جداسازی سلولز از پوسته فوفل به روش شیمیایی مکانیکی انجام شد در نتیجه وسیله‌ای برای استفاده موثرتر از یک محصول پسماند فراهم کرد. فرایندهای شیمیایی شامل تیمار قلیایی، هیدرولیز اسیدی و سفید کردن هستند. فیبریلاسیون مکانیکی از طریق خردایش و همگن‌سازی انجام شد. مواد شیمیایی در مراحل مختلف عمل‌آوری الیاف مطابق با استانداردهای ASTM آنالیز شدند. مشخصه یابی مورفولوژی با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM – SEM)و میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM)انجام شد. نانوفیبرهای جدا شده دارای قطر متوسط کم‌تر از ۱۰ نانومتر و نسبت طول بسیار بالا در دامنه ۱۲۰ – ۱۵۰ بودند. طیف‌سنجی فروسرخ تبدیل فوریه (FT – IR)حذف موثر اجزای بدون سلولوز را نشان داد. بلوری شدن با درمان‌های متوالی افزایش یافت که توسط آنالیز پراش اشعه ایکس (XRD)نشان‌داده شده‌است. مطالعات TGA یک ثبات گرمایی خوب برای نانو رشته ایزوله شده نشان داد.

The isolation of cellulose nanofibres from arecanut husk was achieved by a chemo-mechanical method thereby opening up a means for utilizing a waste product more effectively. The chemical processes involved alkali treatment, acid hydrolysis, and bleaching. The mechanical fibrillation was performed via grinding and homogenization. The chemical constituents at different stages of treatment of fibres were analyzed according to the ASTM standards. Morphological characterization was done using the scanning electron microscopy (SEM), field emission scanning electron microscopy (FE-SEM) and transmission electron microscopy (TEM). The isolated nanofibers had an average diameter of below 10 nanometres and a very high aspect ratio in the range 120–۱۵۰. Fourier transform infrared spectroscopy (FT-IR) showed the effective removal of the non cellulosic components. The crystallinity was increased with successive treatments as shown by the X-ray diffraction analysis (XRD). The TGA studies revealed a good thermal stability for the isolated nanofibres.