عنوان انگلیسی: Accessibility across transport modes and residential developments in Nairobi
سال نشر: ۲۰۱۹
نویسنده: Kayleigh B. Campbell,James A. Rising,Jacqueline M. Klopp,Jacinta Mwikali Mbilo
تعداد صفحه فارسی: ۴۷ – تعداد صفحه انگلیسی: ۱۴
دانشگاه: Development Research Group, The World Bank, 1818 H Street NW, Washington, DC 20433, USA b School of International and Public Affairs, Columbia University, 420 West 118th Street, New York, NY 10027, USA c Grantham Research Institute, London School of Economics, Houghton St., London WC2A 2AE, United Kingdom d Center for Sustainable Urban Development, Earth Institute, Columbia University, 475 Riverside Drive, Suite 520, New York, NY 10115, USA e Centre for Urban Research and Innovations, University
نشریه: Process Safety and Environmental Protection
کیفیت ترجمه: ترجمه پلاس
چکیده
هدف اصلی برنامه‌ریزی حمل و نقل شهری، فراهم نمودن دسترسی به تعداد بیشتری از فرصت‌ها برای تعامل با مردم و مکان‌ها می باشد . معیارهای دسترسی به طور جهانی برای استفاده در برنامه‌ریزی مورد توجه قرار می‌گیرند ، اما مطالعات کمی در مورد میزان دسترسی به شهرها در کشورهای کم‌درآمد و حتی سیستم‌های نیمه رسمی نیز که پارا ترانزیت (اصطلاحی است که در آمریکای شمالی برای خدمات ویژه حمل و نقل برای معلولان به کار می رود ، اغلب به عنوان مکمل سیستم های اتوبوسرانی و مسیر ثابت ریلی ارائه می شود. ) نامیده می‌شوند ، صورت گرفته است . با توجه به مجموعه اطلاعات غنی برای نایروبی(پایتخت کنیا)، این تجزیه و تحلیل قابلیت دسترسی به مکان برای پیاده روی ، پارا ترانزیت و رانندگی با استفاده از سه معیار متفاوت را اندازه‌گیری می‌کند، تعیین کردن اینکه در ۶۰ دقیقه به چه تعداد مکان در نایروبی میتوان دسترسی داشت ، اندازه گیری حد فاصل(یک طرح کلی که شکل چیزی را نشان می دهد یا محدود می کند.) برای تعیین تعداد مراکز درمانی که در مدت زمان ۶۰ دقیقه امکان پذیر است و اندازه گیری گرانشی ، تعیین تعداد مراکز بهداشتی و درمانی که توسط یک تاب
Abstract
A key goal of urban transportation planning is to provide people with access to a greater number of opportunities for interaction with people and places. Measures of accessibility are gaining attention globally for use in planning, yet few studies measure accessibility in cities in low-income countries, and even fewer incorporate semi-formal bus systems, also called paratransit. Drawing on rich datasets available for Nairobi, Kenya this analysis quantifies place-based accessibility for walking, paratransit, and driving using three different measures: a mobility measure quantifying how many other locations in Nairobi can be reached in 60 min, a contour measure quantifying the number of health facilities that can be reached in 60 min, and a gravity measure quantifying the number of health facilities weighted by a time-decay function. Health facilities are used because they are an essential service that people need physical access to and as a representation of the spatial distribution of
محصولات مشابه
امتیاز شما:
(No Ratings Yet)
(No Ratings Yet)