رفتار سازه‌ای خرپا فلزی تحت آسیب پیشرونده

الزامات مدرن در خصوص ساخت و ساز ایجاب می‌نماید که برای بدست آوردن یک سازه قوی باید استراتژی‌های طراحی مناسبی را اتخاذ نمود: بدین معنا که، طراحی نتیجه‌گرا بر پاسخ سازه‌ای داده شده به آسیب‌های اعمالی متمرکز می‌باشد. رفتار استاتیکی سیستم‌های سازه‌ای معین تحت آسیب، غیرخطی است چون حتی اگر هر جزء، خطی رفتار نماید مسیرهای بار همدیگر را قطع نموده و در هم می‌پیچند. این مقاله درصدد برجسته نمودن رفتار یک خرپای فلزی تحت آسیب پیش‌رونده و تعریف استراتژی ممکن برای طراحی خرپایی است که قادر به تحمل آسیبی می‌باشد که به صورت تصادفی بر یکی از اجزای آن اعمال گردیده است. براساس نتایج تحلیل پارامتری مشخص می‌شود با افزایش شاخص پیچیدگی ساختاری بهنجار، تاثیر مسیرهای بار به گونه‌ای افزایش می‌یابد که تاثیر آسیب تصادفی کاهش یافته و این رویکرد را امکان‌پذیر می‌نماید.

Modern requirements on constructions impose that proper design strategies must be adopted in order to obtain a robust structure: in this sense, consequence-based design focuses the attention on the structural response to damage. The behavior of statically indeterminate structural systems under damage is nonlinear because the load paths intertwine each other, even if each component behaves linearly. The paper aims both to highlight the behavior of a metallic truss under progressive damage and to define a possible strategy for designing a truss that is able to sustain damage acting at random on one of its elements. Structural complexity is used as a leading parameter. Following the results of a parametric analysis, it emerges that, as much as the Normalized Structural Complexity Index increases, the efficacy of the load paths is spread such that the impact of random damage decreases, making the approach feasible.