ساختاردهی مالی اجتماعی: رویکردهای جدید برای حمایت از پروژه‌های تأثیرگذار محیطی و اجتماعی

هرچند یک زمینه‌ی جدید از نهادهای مالی اجتماعی (SFIs) به‌سرعت در اروپا در حال رشد هستند، تحقیقات دانشگاهی در مورد ساختار فرایندهای مشروعیت بخشی که توسعه‌ی زمینه‌ی مالی اجتماعی را مشخص می‌کنند محدود بوده‌اند. این تحقیق قصد دارد تا با روش‌های مختلف این شکاف در زمینه‌ی تحقیقاتی را موردبررسی قرار دهد: (۱) بواسطه ی مفهومی سازی امور مالی اجتماعی به‌عنوان زمینه‌ی پیش پارادایمی که در آن نهادهای مالی اجتماعی برجسته می‌توانند به‌طور سریع ابزارهای منطقی جدید را استفاده کنند تا بتوانند به تأثیر مثبت اجتماعی بواسطه ی تأمین منابع مالی و خدمات بانکداری برسند. (۲) بواسطه ی بحث در مورد الگوهای برجسته‌ی نهادی سازی و بررسی تجربی نهادی سازی SF در سطوح سازمان، بین سازمانی و نهادی. نمونه‌ای از ۱۷ نهاد مالی اجتماعی در سه کشور اروپایی یعنی ایرلند، ایتالیا و بریتانیا موردبررسی قرار گرفتند. تحلیل صورت گرفته بیان نمود که دو نوع از مؤسسات مالی اجتماعی یعنی سرمایه‌گذاری اثر اجتماعی و بانکداری اخلاقی می‌توانند نهادسازی و روند ایجاد پارادایم را کنترل و هدایت کنند. این دو نوع زمینه اجرایی ایجاد اثر اجتماعی به‌بیان‌دی

Although a new landscape of social finance institutions (SFIs) is evolving rapidly in Europe, the academic literature on the structures of legitimation that characterize the development of social finance has been limited. This paper addresses this gap: (1) by conceptualizing social finance (SF) as a pre-paradigmatic field where leading SF institutions have spontaneously adopted different investment rationalities and logics to achieve positive social impact through financing and banking activities; (2) by discussing dominant institutionalization patterns, empirically exploring the institutionalization of SF at the organizational, inter-organizational and institutional levels. A sample of seventeen SF institutions in three European countries, i.e. Ireland, Italy and the UK, was examined. The analysis highlighted that two forms of SF, i.e. social impact investment and ethical banking, guide the institutionalization and paradigm-building process. These two forms both assume the production