سازگاری زیستی سمانه ‌های استخوانی گلاس آینومر

سمانه‌ای گلاس آینومر ‏ (GIC)‏بیش از ۳۰ سال است که به طور گسترده در دندان‌پزشکی استفاده می‌شوند. به دلیل زیست سازگاری عالی آن‌ها در کاربردهای دندان‌پزشکی، GIC برای کاربردهای پزشکی فرمول‌بندی شده‌است. دهه گذشته شاهد پیشرفت‌های چشمگیری در توسعه GICs های پزشکی بوده‌است، با این حال این پیشرفت‌ها با مشکلات جدی و بحرانی همراه بوده‌است. این بررسی ویژگی‌های GICs را بررسی می‌کند که می‌تواند بر رفتار آن‌ها در یک محیط بیولوژیکی تاثیر بگذارد. پیشرفت حاصله و مشکلات پیش روی در توسعه این سیمان‌های استخوانی نیز مورد توجه قرار خواهد گرفت. این بررسی با تحقیقی که اخیرا برای بهینه‌سازی زیست سازگاری این مواد زیستی مهم به کار گرفته شده‌است به پایان خواهد رسید. شکی وجود ندارد که GICs با سیمان‌های استخوانی جایگزین برای کاربردهای خاص، براساس مطالعات درون آزمایشگاهی (in vitro)و داخل بدن (in vivo)، قابل‌مقایسه است. با این حال، درجه‌ای از خطر ذاتی در استفاده از هر وسیله پزشکی یا زیست ماده وجود دارد. بنابراین GIC ها باید به دقت و مطابق با دستورالعمل‌های مبتنی بر حجم قابل‌توجهی از داده‌های تحقیق مورد استفاده قرار گ

SummaryGlass-ionomer cements (GIC) have been extensively used in dentistry for over 30 years. Due to their excellent biocompatibility in dental applications GIC have been formulated for medical applications. The past decade has seen some impressive advances in the development of medical GICs, however these advances have been matched by serious critical problems. This review examines the properties of GICs, which can influence their behaviour in a biological environment. The progress made and the problems encountered in the development of these bone cements will also be addressed. The review will conclude with the research currently being employed to optimise the biocompatibility of these important biomaterials. There is little doubt that GICs compare favourably with alternative bone cements for specific applications, based on in vitro and in vivo studies. There is however, a degree of risk inherent in the use of any medical device or biomaterial. GICs must therefore be used carefully a