سیستم‌های اطلاعاتی منابع انسانی (HRIS)در برنامه‌ریزی منابع انسانی و توسعه در سازمان‌های متوسط تا بزرگ

قش HRM به طور کلی از یک روش سنتی (به اصطلاح مدیریت پرسنلی) به یک استراتژی تغییر یافته است. اغلب سازمان‌های مقیاس متوسط و بزرگ مقادیر زیادی از پول و ذخایر خود را در نرم‌افزار HR صرف می‌کنند، اما متاسفانه بسیاری از آن‌ها فقط برای اهداف اجرایی HR از آن استفاده می‌کنند نه برای برنامه‌ریزی موثر و کارآمد منابع انسانی (hrp واقعی). هدف از این مطالعه بررسی میزان استفاده از سیستم اطلاعات منابع انسانی (HRIS)در سازمان‌های متوسط تا بزرگ و مزایای ناشی از اجرای همین سیستم در برنامه‌ریزی منابع انسانی (hrp) می‌باشد. HRIS ادغام بین مدیریت منابع انسانی و فن‌آوری اطلاعات را تشریح می‌کند (گرادین دسانکتیس، ۱۹۸۶). داده‌های اولیه با استفاده از پرسشنامه از ۵۰ مدیر ارشد و جوان HR در سه سازمان در پون جمع‌آوری شد. مشاهده شد که بیش‌ترین استفاده از HRIS کمک آن به کارایی و اثربخشی برنامه‌ریزی منابع انسانی از طریق "فهرست مهارت‌های HRIS" بود، آموزش HRIS نیاز به تحلیل، برنامه‌ریزی پس از HRIS و تقاضای کار HRIS و تحلیل تامین دارد. نتایج نشان داد که شناسایی موقعیت‌های شغلی خالی ، مورد پذیرش ترین ویژگی HRIS است. اگر HRIS ب

The role of HRM has changed altogether from a traditional (popularly called personnel management) to a strategic one. Most medium and large scale organisations spend large amounts of money and reserves on HR software, but unfortunately many of them utilise it only for HR administrative purposes rather than for effective and efficient human resource planning (true HRP). This study aims to explore the extent of usage of a Human Resource Information System (HRIS) in mid to large sized organizations and the advantages they derive from the implementation of the same in the Human Resource Planning (HRP) sub-functions. HRIS outline the integration between Human Resource Management (HRM) and Information Technology (Gerardine deSanctis, 1986). Primary data was collected by means of questionnaires from 50 senior and junior HR executives/managers in three organizations in Pune. It was found that the greatest uses of HRIS were its contribution to the efficiency and effectiveness of HR planning th