شناسایی، پیش‌گیری و کاهش تله‌های اکولوژیک برای بهبود مدیریت اکوسیستم‌های آبی شهری

۱ . شهرنشینی ویژگی‌های محیطی اکوسیستم‌های آبی را تغییر می‌دهد و اغلب کاهش می‌یابد. قابلیت دسترسی و کیفیت زیستگاه‌ها برای جانوران است.بهبود وضعیت آبزیان شهری به طور فزاینده‌ای مهم است اما فعالیت‌های مدیریتی می‌توانند پیامدهای ناخواسته‌ای را که افزایش می‌دهند داشته باشند. خطر انقراض حیوانات.
۲ . یک عدم انطباق می‌تواند بین ادراکات انسان از کیفیت زیستگاه وجود داشته باشد، و آنچه نشان‌دهنده زیستگاه عملکردی برای حیوانات است.این می‌تواند به حیواناتی منجر شود که به فعالیت‌های مدیریتی پاسخ نمی‌دهند، در صورتی که زیستگاه‌های با کیفیت بالا نامناسب باشند.به طور جدی‌تر، تناسب اندام حیوانات را می توان با فعالیت‌های مدیریتی به خطر انداخت، به خصوص اگر حیوانات زیستگاه تهدید کننده‌ای را ترجیح دهند که منجر به یک تله اکولوژیک شود.
۳ . تله‌های اکولوژیکی می‌توانند باعث انقراض جمعیت شوند و ممکن است مستقیما از فعالیت‌های مدیریتی ناشی شوند.

Urbanization alters the environmental characteristics of aquatic ecosystems, often reducing the availability and quality of habitats for animals. Improving the condition of urban waterbodies is increasingly important, but management activities could have unintended outcomes that increase the extinction risk for animals.
A mismatch can exist between human perceptions of habitat quality, and what represents functional habitats for animals. This can lead to animals not responding to management activities, if presumed high‐quality habitats are unsuitable. More seriously, the fitness of animals could be compromised by management activities, especially if animals prefer threatening habitats resulting in an ecological trap.
Ecological traps can drive populations to extinction and may arise directly from management activities.