شکل پذیری در مکانیزم سلول غیرفعال ​

بار بسیار بزرگی که برای یک سلول زنده به مدت طولانی اعمال می‌شود، تغییر شکل ایجاد می‌کند که به طور کامل توسط مکانیسم‌های غیرفعال قابل ترمیم نیست.این نوع رفتار پلاستیک به خوبی توسط آزمایش‌ها مستند شده‌است اما هنوز به ندرت از نظر تیوری های مکانیکی مورد بررسی قرار می‌گیرد.در اینجا ما در مورد یک مدل visco – الاستو – پلاستیک بحث می‌کنیم که در آن طویل شدن سلول در زمان به عنوان تابعی از انرژی پراکنده در سطح ریز ساختاری تکامل می‌یابد.پیش‌بینی‌های تیوریک مدل پیشنهادی، همچنین در شرایط کمی، مکانیک منفعل سلول‌های منبسط شده نوری را تولید می‌کند.​

A sufficiently large load applied to a living cell for a sufficiently long time produces a deformation which is not entirely recoverable by passive mechanisms. This kind of plastic behavior is well documented by experiments but it is still seldom investigated in terms of mechanical theories. Here we discuss a finite visco-elasto-plastic model where the rest elongation of the cell evolves in time as a function of the dissipated energy at a microstructural level. The theoretical predictions of the proposed model reproduce, also in quantitative terms, the passive mechanics of optically stretched cells.