شیوه‌های مدیریت منابع انسانی مبتنی بر دانش، سرمایه فکری و نوآوری

این مقاله یک مدل مفهومی پیشنهاد می‌کند که در آن یک سیستم مدیریت منابع انسانی (HRM)به طور آشکار مدیریت منابع انسانی مبتنی بر دانش، یک سرمایه فکری شرکت را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد و عملکرد نوآوری بالاتری را ایجاد می‌کند. ما این ایده را در مجموعه داده‌های نظرسنجی از ۱۸۰ شرکت اسپانیایی با استفاده از مدل‌سازی معادله ساختاری (SEM)براساس روش حداقل مربعات جزیی (PLS)آزمایش کردیم. نتایج نشان می‌دهد که سرمایه فکری به طور مثبت رابطه بین شیوه‌های HRM مبتنی بر دانش و عملکرد نوآوری را وساطت می‌کند و نقش محوری سرمایه انسانی را در این رابطه نشان می‌دهد: سرمایه انسانی مبتنی بر دانش، تا حدودی از طریق سرمایه انسانی تاثیر می‌گذارد و سرمایه انسانی با افزایش سرمایه ساختاری و رابطه‌ای بر عملکرد نوآوری تاثیر می‌گذارد.

This paper proposes a conceptual model in which a human resource management (HRM) system of explicitly knowledge-based HRM practices impacts a firm’s intellectual capital, producing higher innovation performance. We have empirically tested this idea in a survey dataset of 180 Spanish companies using structural equation modelling (SEM) based on partial least squares (PLS). The results show that intellectual capital positively mediates the relationship between knowledge-based HRM practices and innovation performance and illustrate the pivotal role of human capital in this relationship: knowledge-based HRM practices impact structural and relational capital partially through human capital, and human capital affects innovation performance by enhancing structural and relational capital.