شیوه های بودجه بندی سرمایه در کشور اسپانیا

چکیده

در این مقاله به دنبال روشن شدن بیشتر روش های بودجه بندی سرمایه استفاده شده در شرکت های اروپا پرداخته شده است. مقاله ما براین فرض استوار است که شکاف بین تئوری و عمل ممکن است مرتبط با اصل منابع و مقدار های آن بهره وری مکانیسم هماهنگی مدیریتی و انگیزه سهامداران به جای محدودیت منابع یا مدل دیگر سوء تدبیر شود. ما تجزیه و تحلیل داده ها را از یک بررسی در سال ۲۰۱۱ انجام دادیم که نمونه نهایی شامل ۱۴۰ شرکت اسپانیایی غیرمالی بوده است. یافته های ما نشان می دهد که الگوی رفتاری شبیه به گزارش های ارائه شده در تحقیقات قبلی برای شرکت های کشورهای دیگر بوده است. به خصوص قابل توجه است که بازپرداخت ها با استفاده گسترده از ابزارها بوده در حالی که گزینه های واقعی نسبتا کمی استفاده شده است. نتایج ما تایید می کند که اندازه صنعت که به دفعات استفاده شده است، به روش های بودجه بندی سرمایه مربوط می باشند. به علاوه، ما ارتباط فرصت های رشد و انعطاف پذیری را به عنوان یک عامل مهم در استفاده از گزینه های واقعی را توضیح دادیم.

Abstract

This paper seeks to shed further light on the capital budgeting techniques used by Spanish companies. Our paper posits that the gap between theory and practice might be related to the nature of sources of value and to the efficiency of mechanisms aligning managerial and shareholder incentives, rather than to resource restrictions or model misinterpretation. We analyze data from a survey conducted in 2011, the final sample comprising 140 non-financial Spanish firms. Our findings show a behaviour pattern similar to that reported in prior research for firms in other countries. Particularly noteworthy is that payback appears to be the most widely used tool, while real options are used relatively little. Our results confirm that size and industry are related to the frequency of use of certain capital budgeting techniques. Further, we find that the relevance of growth opportunities and flexibility is an important factor explaining the use of real options.