صحبت کردن و یا صحبت نکردن: مروری بر پیش زمینه های تمایل به برقراری ارتباط در کلاس زبان دوم

تمایل برای برقراری ارتباط (WTC)به عنوان ویژگی یک گرایش ارتباطی پایداربه کار می‌رود.با این حال، در زمینه فراگیری زبان دوم (SLA)، به تازگی توجه به مولفه‌های پویایی بیشتر،فضای مشابه تغییر یافته است .این مقاله به طور سیستماتیک متون را در مورد اولویت های موقعیتی که ممکن است به تغییر در WTC کمک کند، بررسی می‌کند.هدف آن افزایش درک ما از تعامل بین WTC و وضعیت یادگیری است.پس از جستجوی پایگاه‌های اطلاعاتی عمده(وبسایت علوم، ERIC(مرکز اطلاعات منابع آموزشی)و شاخص آموزشی بریتانیا)، یافته‌های ۳۵ مطالعه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.انواع مختلف اولویت های موقعیتی پیشنهاد شده در این مطالعات بودند که سپس به صورت سیستماتیک در قالب چند لایه سازماندهی شدند.این چارچوب آگاهی از نقش شرایط یادگیری و چگونگی درک شرایط یادگیری توسط فراگیران زبان دوم را افزایش می‌دهد.این چارچوب پتانسیل لازم برای هدایت تحقیقات آینده را با ارایه رویکردی جامع‌تر و نظام‌مند به مطالعه اولویت های موقعیتی WTC و فرآیندهای دینامیک که زیر بنای WTC هستند، دارد.

Willingness to communicate (WTC) used to be seen as a stable, trait-like communicative tendency; however, in the field of second language acquisition (SLA), attention has recently shifted to its more dynamic, state-like components. This article systematically reviews the literature on the situational antecedents that might contribute to variation in WTC. It aims specifically at furthering our understanding of the interaction between WTC and the learning situation. After searching major databases (Web of Science, ERIC and the British Education Index), findings of 35 studies were analyzed. Different kinds of situational antecedents of WTC suggested in these studies were then systematically organized into a multi-layered framework. The framework raises awareness of the role of the learning situation, and how the learning situation is perceived by second language learners. The framework has the potential to guide future research by offering a more comprehensive and systematic approach to