صدمه و اسیب ​ شوک درمانی جوش نخوردگی شکستگی

​ما از اصول درمان موج ضربه‌ای برون اندامی (ESWT) در درمان جوش نخوردن شکستگی در ۴۴ بیمار (۴۹ استخوان) استفاده کردیم. ۳۵ بیمار مرد و ۹ زن با میانگین سنی ۳۴ سال (در محدوده ی۱۴ – ۷۰ سال)بودند. ارزیابی بالینی و رادیولوژیک در فواصل زمانی منظم با حداقل پی‌گیری ۱۸ ماه انجام شد. شایع‌ترین محل‌های درگیر، استخوان ران و درشت‌نی بودند. متوسط زمان از درمان شکستگی اولیه نسبت به ناتوانی (۶ ماه تا ۵ سال) بود. سی و هشت مکان غیر اتحادیه‌ای یک جلسه درمان داشتند و بقیه بیش از یک جلسه داشتند. در ۷۵.۵ % موارد اتحادیه موفقیت‌آمیز بود (دامنه ی سنی ۳ تا ۱۹ ماه). شکست در موارد باقی مانده ناشی از فاصله بیش از ۵ میلی متر، بی‌ثباتی، عروق اسیب پذیر (نوع استخوان)و عفونت با درجه پایین بود. در زمان شروع درمان، بعد از ۶ ماه هیچ علایمی از التیام رادیولوژیک مشاهده نشد. محل‌های شکست استخوان ران، اسکافوئید، گردن استخوان بازو و گردن استخوان ران بودند. هیچ پیچیدگی و عوارض موضعی در کار نبود. ​

We have used the principles of extracorporeal shock wave therapy (ESWT) in the treatment of nonunion of fractures in 44 patients (49 bones).There were 35 males and 9 females with a mean age of 34 years(range14–۷۰). Clinical and radiological assessment was performed at regular time intervals with a minimum follow up of 18 months. Most common sites involved were the femur and tibia. The average time from initial fracture treatment to intervention with ESWT was 11.9 months (6 months to 5 years). Thirty eight non-union sites had one session of treatment and the rest (11) had more than one session. Union was successful in 75.5% of cases at a mean time of 10.2 months (range 3–۱۹). Failure in the remaining cases was due to more than 5 mm gap, instability, compromised vascularity (type of bone) and deep low grade infection; which was discovered at the time of surgical intervention when no signs of radiological healing occurred after 6 months from treatment. Failing sites were shaft of femur, s