ضریب کاهش مقاومت مبتنی بر آسیب برای ساختارهای غیرخطی در معرض حرکات زمین توالی نوع

این مقاله ضریب کاهش مقاومت سیستم با یک درجه آزادی (SDOF) را که در معرض حرکات زمنینی توالی نوع لرزه اصلی – پس¬لرزه قرار دارد، بررسی می¬کند. هم شکل¬پذیری جابجایی و هم آسیب تجمعی در ضریب کاهش درنظر گرفته می¬شوند. ثبت زلزله¬های اصلی و پس¬لرزه جمع آوری و برطبق ویژگی¬های مکان طبقه¬بندی شده¬است. حرکات زمین پس-لرزه به طور متوالی به پنج سطح شدت نسبی مقیاس¬بندی شده¬اند. براساس تحلیل زمان تاریخ غیرخطی سیستم¬های SDOF، اثرات دوره طبیعی، ضریب شکل¬پذیری، شاخص آسیب و پس¬لرزه به طور آماری مطالعه شده¬است. نتایج نشان می¬دهند که حرکت زمین پس¬لرزه تاثیر چشمگیری بر فاکتورهای کاهش مقاومت دارد و ضریب کاهش مقاومت مبتنی بر آسیب حدودا ۰.۶ – ۰.۹ برابر ضریب کاهش مقاومت مبتنی بر شکل¬پذیری می¬باشد. سرانجام، یک بیان تجربی برای ضریب کاهش مقاومت به وسیله تحلیل رگرسیون ایجاد شده¬است.

This paper investigates the strength reduction factor of single-degree-of-freedom (SDOF) system subjected to the mainshock–aftershock sequence-type ground motions. Both displacement ductility and cumulative damage are considered in the reduction factor. Records of mainshock-aftershock earthquakes were collected and classified according to site properties. The aftershock ground motions in sequence are scaled to five relative intensity levels. Based on the nonlinear time-history analysis of inelastic SDOF systems, the effects of natural period, ductility factor, damage index and aftershock have been studied statistically. The results indicate that the aftershock ground motion has significant influences on strength reduction factors, and the damage-based strength reduction factor is about 0.6–۰.۹ times of the ductility-based strength reduction factor. Finally, an empirical expression for strength reduction factor was established by regression analysis.