فرهنگ گردشگری: رابطه، خصوصیات، زمینه و پایداری

این مقاله به بحث در مورد فرهنگ گردشگری می‌پردازد. اصطلاحات جدید فرهنگی، تجارب و هویت‌هایی که تحت تأثیر میزبان، مهمان و زمینه صنعت گردشگری هستند و ممکن است درمقاصد آن‌هم به‌عنوان دیدگاهی مفید توسعه یابند، دیدگاهی که توجه روایات متنوع مفهومی را به‌سوی خود در تاریخچه مطالعات گردشگری جلب می‌کند. تحقیق در سه جزیره کوچک به دستیابی شواهدی از یک دورنمای فرهنگی متمایز که از تعامل فرهنگ‌های میزبان مهمان پدید آمده، و مبادله، تغییر و ابتکاری ناشی از آن می‌پردازد. پویایی صنعت گردشگری به تسهیل یا سستی این فرایند می‌انجامد که به‌نوبه خود ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند. صنعت گردشگری در بقا و تکامل فرهنگ بومی پیامدهایی دارد همان‌طور که برای جذب عناصر فرهنگ‌های گردشگری دارای پیام‌هایی است. ادغام فوری ممکن است دال بر یک دورنمای فرهنگی غنی‌تر و حتی جوامع باثبات‌تر باشد و به توسعه گردشگری منجر شود.

This article makes the case for tourism culture; the new cultural expressions, practises and identities, influenced by hosts, guests and industry context, which may develop in destinations, as a useful perspective with which to draw together various conceptual narratives within the tourism studies literature. Research in three small islands finds evidence of a distinctive cultural landscape which emerges from the interaction of host and guest cultures, and the exchange, change and creativity that results. Tourism industry dynamics are found to facilitate or undermine this process, as in turn they may be influenced by. This tourism culture has implications for the continuation and evolution of indigenous culture, as it does for the absorption of elements of tourist cultures. The emergent fusion may be symptomatic of a richer cultural landscape and might be considered as an indicator of more sustainable communities and forms of tourism development.