قابلیت ارتجاعی زنجیره تامین، عملکرد شرکت و سیاست های مدیریتی در صنعت خطوط کشتیرانی

این مقاله به طور تجربی مدلی را که بیان کننده رابطه میان قابلیت ارتجاعی زنجیره تامین(SCR) و عملکرد شرکت است، با استفاده از داده های جمع آوری شده نظرسنجی از صنعت خطوط کشتیرانی تایوان، ارزیابی می کند. در این مدل، ساختار های نظری SCR شامل فرهنگ مدیریت ریسک، چابکی، یکپارچه سازی و مهندسی (مجدد) زنجیره تامین هستند. نتایج حاصل از ارزیابی مدل نشان می دهند که اثرات مستقیم مثبت فرهنگ مدیریت ریسک بر روی چابکی، یکپارچه سازی و مهندسی (مجدد) زنجیره تامین معنادار بوده و عملکرد مدیریت ریسک در عملکرد شرکت تاثیر گذار است. همچنین یافته ها نشان می دهند که عملکرد مدیریت ریسک نقش مهمی در اثرات مثبت سه نوع SCR (چابکی، یکپارچه سازی و مهندسی (مجدد) زنجیره تامین) بر روی عملکرد شرکت ایفا می کند. به مدیران توصیه می شود تا بر روی نقش عملکرد مدیریت ریسک جهت تحقق ارزش عملکردی SCR متمرکز شوند.

This study empirically examines a model that describes the relationship between supply chain resilience (SCR) and firm performance by using survey data collected from the Taiwanese liner shipping industry. In the model, the theoretical constructs of SCR consist of a risk management culture, agility, integration, and supply chain (re-)engineering. The results from testing the model show that the positive direct effects of a risk management culture on agility, integration, and supply chain (re-)engineering are significant and that risk management performance contributes to firm performance. The findings also suggest that risk management performance plays a crucial role in the positive effects of the three types of SCR (i.e., agility, integration, and supply chain (re-)engineering) on firm performance. Managers are advised to focus on the role of risk management performance to realize the performance value of SCR.