همگرایی شدت انرژی در سطح ایالتهای امریکا

این مطالعه یک مدل رشد نئوکلاسیک که شامل انباشت سرمایه فیزیکی و مصرف انرژی در پنجاه ایالت (بعلاوه کلمبیا) در امریکا می¬شود را ارائه می¬دهد. مدل نظری این اجازه را به ما می¬دهد که به بررسی مفاهیم همگرایی در رشد اقتصادی و انرژی بپردازیم. از طریق مدل نظری ما یک رویکرد تجربی را با استفاده از مدل پنل پویا که با استفاده از یک روش عمومی از چارچوب لحظات برای آزمایش نرخ مشروط همگرایی برآورد شده است تنظیم می¬کنیم. نتایج تجربی همگرایی در شدت انرژی را نشان می¬دهد و پیش¬بینی¬های ما به درستی هر دو رشد را در همگرایی انرژی در امتداد نمونه را پیش¬بینی می¬کند. مطابق با دیگر یافته ها در ادبیات موضوع، نتایج ما نشان می¬دهد که استفاده از انرژی در طول چهار دهه گذشته یک نقش ساده و مثبت را در هر رشد اقتصادی سرانه و همگرایی در سطح دولتی و ایالتی اجرا می¬کند. بر اساس این نتایج بحث ما در مورد پیامدهای سیاسی برای رشد درآمد دولت و مصرف انرژی است.

This study extends a neoclassical growth model to include the accumulation of physical capital and energy consumption within a panel of fifty states (plus the District of Columbia) in the U.S. The theoretical model allows us to examine the implications for convergence in economic growth and energy intensity. From the theoretical model, we formulate an empirical approach using a dynamic panel model that is estimated using a general method of moments framework to test the conditional rates of convergence. The empirical results indicate convergence in energy intensity, and our estimates accurately predict both the growth in and convergence of energy intensity across our entire sample. Consistent with other findings in the literature, our results imply that energy use, over the past four decades, plays a small and positive role in state-level, per capita economic growth and convergence. Based on these results, we discuss policy implications for state-level income growth and energy consump