پرداختن به اصول اخلاقی: نگاهی به گزارش مالی شرکت‌های درگیر بحران خسارت محصول

بحران آسیب محصول (PHC)‏ اعتبار یک شرکت و همچنین چشم‌انداز شغلی مدیران را تحت الشعاع قرار می‌دهد. مدیران معمولا برای از بین بردن ننگ بحران آسیب محصول(PHC) و به دست آوردن مشروعیت یک شرکت در میان سهامداران، معمولا با یک مشکل اخلاقی مواجه هستند چرا که آن‌ها تصمیم می‌گیرند در مورد پیامدهای مالی بحران شفاف باشند یا آن‌ها را به خنثی کردن تاثیر منفی PHC ترغیب کنند. ما شواهدی می یابیم که مدیران هنگامی که شرکتهایشان PHC را تجربه می کنند ، در مدیریت افزایش درآمد شرکت می کنند. علاوه بر این، در حالی که مدیریت کسب درآمد بیشتر در PHCها احتمال از دست دادن مشتری و جابجایی اجباری را در کوتاه‌مدت کاهش می‌دهد، چنین رفتاری را می توان فرصت طلبانه و غیراخلاقی تلقی کرد چون پیامدهای منفی طولانی‌مدت را از نظر احتمال بالای تجدید ارائه حسابداری و عملکرد ضعیف آینده دارد. در نهایت، مدیران در شرکت‌هایی که تحت نظارت بیرونی سختگیرانه تری قرار دارند، در شرکت‌هایی با سیاست‌های اخلاقی فعال، کم‌تر به مدیریت سود رو به رشد در PHCها می‌پردازند.

A product harm crisis (PHC) undermines a firm’s reputation as well as its managers’ career outlook. To shake off the stigmatization resulting from the PHC and regain a firm’s legitimacy among stakeholders, managers usually face an ethical dilemma as they choose to be transparent about the crisis’ financial implications or to obfuscate them to neutralize the negative impact of the PHC. We find evidence that managers engage in income-increasing earnings management when their firms experience PHCs. Moreover, while income-increasing earnings management in PHCs reduces the likelihood of customer loss and CEO forced turnover in the short run, such behavior can be deemed opportunistic and unethical as it carries long-run negative consequences in terms of a higher likelihood of accounting restatement and weaker future operating performance. Finally, managers in firms that are subject to stricter external monitoring and managers in firms with proactive ethical policies are less likely to engage