چارچوب حاکمیت دولتی در مالزی: تجدیدنظرهای بدیهی (لفظی) از طریق حسابداری تعهدی

چالش¬¬¬های حکومتی و فعالیت های ضد فساد در دولت، به دلیل عدم تناسب حسابداری با هدف تشدید می¬¬-شوند. بسیاری از دولت¬ها در کشورهای در حال توسعه، حسابداری تعهدی را به عنوان راه¬حل تمام مشکلات دانسته و آن را دنبال می¬کنند. این مقاله با بهره¬گیری از تحلیل چارچوب گوفمان و تجدیدنظرهای بدیهی برای اعتبار و احساس، استفاده از حسابداری تعهدی در مالزی را بررسی می کند. حسابداری تعهدی، پتانسیل کلیدی کردن حاکمیت و فعالیتهای ضدّ فساد را دارد. با این وجود، به واسطه وجود فسادهای بومی و نهادهای دموکراتیک نسبتا ضعیفی که مسئول حاکمیت "خوب" در کشورهای در حال توسعه هستند، تجدید¬¬¬¬¬نظرهای بدیهی که تلاش داشتند نئولیبرابیسم را قانونی کرده و حمایت دولتی را تحت عنوان پیشرفت به دست بیاورند، نتوانستند ادامه پیدا کنند.

In government, the challenges of governance and anti-corruption are exacerbated by accounting not being fit for purpose. In developing countries, many governments adopt accrual accounting as a panacea. Drawing on Goffman’s frame analysis, and rhetorical appeals to logic, credibility and emotion, this paper examines the adoption of accrual accounting in Malaysia. It was found accrual accounting has potential for keying governance and anti-corruption. However, rhetorical appeals that attempt to legitimate neo-liberalism and engender public support in the name of progress were hindered by perceptions of endemic corruption and relatively weak democratic institutions of ‘good’ governance common to developing countries.