چکیده
این یک واقعیت شناخته شده است که کیفیت محیط در زیستگاه های شهری در سراسر جهان در طول زمان و فراز و نشیب های مستمر رو به زوال رفته است. این موضوع یک دغدغه بزرگ است به این دلیل که رفاه و سلامتی انسان را تحت تاثیر قرار می دهد. این مشکل تحت چتر کلی کیفیت زندگی مطالعات را از زوایای مختلف مورد بررسی قرار داده است. در بدنه این مقاله کیفیت محیط زیست از دیدگاه انسان تا اطلاع یافتن از سیاستگذاران در مورد وقفه بین کیفیت عینی (تجربی) و ادراک شده محیط زیست مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. در واقع، برخی مطالعات کیفی هستند که موفق به پیدا کردن مسائل عمیق تر در رابطه با تخریب محیط زیست زیستگاه های شهری که باید به اطلاع برنامه ریزان و طراحان شهری برسد. با این وجود، مطالعات در روانشناسی محیطی انجام شدند، در بسیاری از موارد، در پایه های فلسفی و تناسب روش شناسی ها با ناکامی مواجه شده اند. آن ها قادر به نظریه پردازی با کیفیت از محیط شهری و رضایت از ارزیابی انتقادی هستند. در مقاله حاضر تلاش فراوان جهت ارزیابی انتقادآمیز از روش شناسی ها و رویکردهای ادراکی و عینی جهت درک و ارزیابی کیفیت محیط زیست شهری است. در این فرایند، مبانی فلسفی همچنین تحت کنترل ارزیابی انتقادی جهت نتیجه گیری به یکی یا دو مورد از این رویکردها جهت اطلاع یافتن بهتر از سیاست گذاران مربوط به برنامه های توسعه و نوسازی شهری هستند.
Abstract
It is a well-known fact that quality of environment in urban habitats has deteriorated throughout the world over time and the down-slide still continues. It is a matter of great concern as it affects human well-being and health. This problem under the general umbrella of quality of life studies has been examined from different angles. At the centre stage in this paper it is the quality of environment from a human perspective to inform the policy makers about the hiatus between objective (empirical) and perceived quality of environment [QOE]. Indeed, some qualitative studies are successful in finding out deeper issues in respect of environmental degradation of urban habitats which should be brought to the notice of urban planners and designers. However, studies carried out in environmental psychology, in many cases, have failed to philosophical underpinnings and appropriateness of methodology. They are unable in theorising the quality of the urban environ- ment to the satisfaction of critical evaluation. The present paper is a humble attempt to critically evaluate the objective and perceptual approaches and methodologies to understand and evaluate quality of the urban environment. In the process, their philosophical foundations are also subjected to critical evaluation to conclude which one of the two approaches better informs policy makers concerned with urban development and renewal programmes.
محصولات مشابه
(No Ratings Yet)