سرمایه اجتماعی و برنامه‌ریزی استراتژیک مقصد

بهبود مدیریت سهامداران یک چالش مهم برای برنامه‌ریزی استراتژیک مقصد است. این مقاله با استفاده از سرمایه اجتماعی به عنوان یک لنز نظری، پویایی اجتماعی را بررسی می‌کند که برنامه‌ریزی مقصد گردشگری موفق را تسهیل یا مهار می‌کند. هم‌کاری با پنج برنامه مقصد که اخیرا تکمیل‌شده (۳ ایالت آمریکا، یک کشور استرالیا و یک کشور اقیانوسی)، در مابین مصاحبه‌های ۷۴ فرد سهامدار ابعاد اعتماد، تقابل و هم‌کاری را در زمینه‌های پسرمایه اجتماعی موقتی و تضمینی بررسی کردند. نتایج مطالعه حاکی از آن است که حمایت سهام دار برای برنامه‌های استراتژیک مقصد به عنوان ارتباط بین سرمایه اجتماعی درون‌گروهی و ارتباط‌دهنده افزایش می‌یابد. توصیه‌هایی هم برای فرایندهای برنامه‌ریزی استراتژیک مقصد و نیز نحوه اجرای بهتر برنامه‌های استراتژیک ارایه می‌شوند. تحقیقات بیشتر در مورد بررسی کاربردهای نظریه سرمایه اجتماعی توصیه می‌شود.

Improving stakeholder engagement is a critical challenge for destination strategic planning. Using social capital as a theoretical lens, this paper explores the social dynamics which facilitate or inhibit successful tourism destination planning. Working with five recently completed destination plans (3 USA states, an Australian state, and an Oceanic country), in-depth interviews of 74 stakeholders explored the dimensions of trust, reciprocity, and cooperation in the contexts of bonding and bridging social capital. The study’s results suggest stakeholder support for destination strategic plans will increase as bonding and bridging social capital intensifies. Recommendations are provided both for destination strategic planning processes as well as for how to best implement strategic plans. Further research examining the applications of social capital theory is recommended.