DEA شبکه: تجزیه بازده افزایشی

در تحلیل DEA معمولی، DMUs عموما به عنوان یک جعبه سیاه در نظر گرفته می‌شوند که ساختارهای داخلی نادیده گرفته می‌شوند، و عملکرد یک DMU تابعی از مجموعه‌ای از ورودی‌ها و خروجی‌های انتخاب‌شده فرض می‌شود.یک بدنه مهم از کار به سمت تنظیمات مشکل هدایت می‌شود که در آن DMU  با یک فرآیند چند مرحله‌ای مشخص می‌شود.زنجیره‌های تامین و بسیاری از فرآیندهای تولیدی این شکل را می‌گیرند.تحقیقات اخیر DEA روی فرایندهای سریالی، تمایل به تمرکز بر روی سیستم‌های بسته دارد، یعنی جایی که خروجی‌های یک مرحله به ورودی مرحله بعدی تبدیل می‌شوند و هیچ ورودی دیگری در هیچ مرحله میانی وارد فرآیند نمی‌شود.مقاله حاضر به بررسی مساله کلی‌تر یک فرآیند چند مرحله‌ای باز می‌پردازد.در اینجا، برخی خروجی‌های مرحله داده‌شده ممکن است سیستم را ترک کنند در حالی که دیگران به مرحله بعدی وارد می‌شوند.همچنین ورودی‌های جدید می‌توانند در هر مرحله وارد شوند.سپس روش‌شناسی را برای بررسی ساختارهای شبکه عمومی گسترش می‌دهیم.ما کارایی کلی چنین ساختاری را به عنوان یک میانگین وزنی افزایشی از کارایی اجزا و یا مراحلی که ساختار آن را تشکیل می‌دهند، نشان می‌

In conventional DEA analysis, DMUs are generally treated as a black-box in the sense that internal structures are ignored, and the performance of a DMU is assumed to be a function of a set of chosen inputs and outputs. A significant body of work has been directed at problem settings where the DMU is characterized by a multistage process; supply chains and many manufacturing processes take this form. Recent DEA literature on serial processes has tended to concentrate on closed systems, that is, where the outputs from one stage become the inputs to the next stage, and where no other inputs enter the process at any intermediate stage. The current paper examines the more general problem of an open multistage process. Here, some outputs from a given stage may leave the system while others become inputs to the next stage. As well, new inputs can enter at any stage. We then extend the methodology to examine general network structures. We represent the overall efficiency of such a structure as